فرشته نگهبان

فرشته نگهبان

فرامرز ملاحسین طهرانی

فرشتگان نگهبان جزء دسته ای از ارواح هستند که به بخشی از تکامل روحی خود در رابطه با شناخت ذات احدیت و شناخت از تواناییها و مکارم روحی و ذاتی خویش نائل آمده اند.

درواقع فرشتگان نگهبان همان ارواح نگهبان هستند. زیرا آنها فرشته نیستند اما به تعبیر همگان به فرشته نگهبان معروف گشته اند. فرشتگان نگهبان بر وظایف تکوینی که برعهده اشان هست ماموریت دارند تا مجری نامه اعمال و همینطور نگهبان یکی از افرادی باشند که در یکی از کرات مادی و ازجمله سیاره زمین درگیرودار یک حیات و زندگی بسته و دربند مشغول آزمون های سخت دنیایی هستند. از آنجاکه جهان فیزیکی پر از موانع و خطرات مادی فراوانی است که ممکن است تاثیرات مخربی بر جسم مادی و کالبد فیزیکی داشته باشد و ازآنجاکه روح در همین کالبد فیزیکی محبوس است، پس فرشته نگهبان هرکس موظف است تا خطرات و صدمات ناشی از وسایل، ادوات و تصادمات را تا زمان مرگ طبیعی از کالبد مادی که میزبان یک روح است دور کند.

وظیفه فرشتگان نگهبان این است که نظاره گر اعمال و رفتار و گفتار و اندیشه هایی باشد که از جنبه شخصی خارج شده و تاثیرات آن به افراد دیگر جامعه اعم از خانواده و دوست و آشنا و سایر مردمان سود و یا ضرر  می رساند. آنجایی که یک انسان مشغول رتق و فتق امورشخصی خود است روح نگهبان نظارتی بر کار وی ندارد، اما در مناسبات اجتماعی و گروهی در ابعاد اقتصادی و هنری و علمی و غیره ارواح نگهبان ناظر بر اعمال و ثبت این اعمال در حافظه زمان مربوط به رخداد اینگونه اعمال می باشند و حتی اشاره یک دست و یا اعضا صورت و ادای یک حرف از نگاه تیزبین فرشته نگهبان دور نمی ماند.

اشارات ارواح

بنام خدا

اشارات ارواح

فرامرز ملاحسین تهرانی

هر کدام از ما انسانها پیرامون خویش محافظان و نگهبانانی از دنیای غیب داریم که همواره در حال ارسال اشارات و پیامها و هشدارهایی برای ما هستند. ارواح حامی و نگهبان و بعضا ارواح نیکوکاری که قصد کمک به انسانها را دارند،  به هر طریقی شده خواهان آن هستند که در لحظاتی که از روی غفلت و یا سهل انگاری ما پایمان را از گلیم مان درازتر می کنیم، با القائات و اشارات خویش ما از انجام آن کار منصرف کرده و یا به انجام یک عمل و کار و یا گفتن یک سخن ترغیب  نمایند. 

آشنایی با فرشتگان نگهبان

بنام خدا

آشنایی با فرشتگان نگهبان

محمدعلی رضایی

آیا احساس کرده اید که گاهی در معرض خطر جدی قرار گرفته اید بدون آنکه متوجه شوید شخصی یا نیرویی شما را از آن خطر مصون نگه داشته است؟! با دقت و تأمل در این امور، در می یابید که فرشتگان الهی به امر خداوند، همواره آدمی را از تهدیدها، حوادث و بلایا حفظ می کنند .فرشتگان «حفیظ» در امور دنیوی ملائکه در خصوص انسان ها، موظف و مأمور به انجام دادن اموری هستند؛ یکی از آنها حفظ انسان ها در جهات مختلف و شئون گوناگون است. گروهی از فرشتگان مأمورند تا انسان را از مهلکه ها، بلاها، حوادث، خطرات و تهدیدها برای حیات دنیوی حفظ کنند، البته نوع انسانها بدین امر توجه ندارند؛ مگر آنکه اهلیت فهم این حقیقت را بیابند. این گروه از فرشتگان، «ملائکه حفظه» نامیده می شوند.آنها در واقع از مظاهر اسم «حفیظ» خداوندی هستند؛ چنان که ملائکه قبض کننده روح از جلوه های اسم «قابض» حق و فرشتگان تصویرگر موجودات از تجلّی های اسم «مصوّر» خداوند سبحان اند.

 

استاد درون

بنام خدا

استاد درون

ما در طول حیات های مادی و معنوی مان از تجارب و راهنماییهای اساتید زیادی روبرو می گردیم. حتی خود ما در برهه هایی از زندگی برای دیگران نقش راهنما و استادی را ایفا مینماییم. هر انسانی که حتی کلمه ای به ما آموزش دهد، نقش استادی را برای ما دارد. انسان همواره در حال یادگیری از دیگران و یا تعلیم به دیگران میباشد. اگر انسانی به عنوان یک مخلوق الهی در طول حیات دنیایی اش نسبت به تعلیم و تعلم و ارتقا دانش خویش و دیگران بی تفاوت بوده و نقشی خنثی را داشته باشد، از تکامل روحی و معنوی بازمانده و باید منتظر عواقب  این کاهلی  و تنبلی روحی خویش در آینده باشد. کمترین ضرر و خسران برای چنین انسانهایی عدم بهره مندی از تعالیم الهی و راهنمایی های منحصر به فرد و معنوی سفیران روح است. سفیر روح استاد درون هر یک از ماست که بدون هیچ چشمداشتی انسانها را در طول زندگی های مادی و غیرمادی شان راهنمایی نموده و  بدون آنکه حضور و نقش خویش را اعلام نماید در برهه های حساسی از زندگی همگان را  از راهنمایی ها و خدمات خود بهره مند می سازد. استاد درون یا همان روح راهنما و یا سفیر روح، با مهربانی و آگاهی های الهی خویش همواره در کنار ما مشغول القا آموزه های خود برای تکامل معنوی و حتی پیشرفت امور مادی در همین زندگی دنیایی ماست. البته کمکهای ایشان در امور  دنیایی و مادی همگی درجهت مکارم معنوی است که متاسفانه برخی اشخاص مادی گرا آن را به حساب  توانایی های خود گذاشته و از نعمات حضور اساتید  و ارواح راهنما برای موفقیت های خویش غافل و ناآگاه می باشند.

اصولا همه انسانها از نعمت برخورداری از دو استاد در طول حیات خویش برخوردارند. یکی استاد درون و دیگری استاد بیرون. معمولا اساتید بیرونی ما همان معلمان و راهنمایان و دوستان عالم و باسواد ما هستند که در محیطهای گوناگونی چون مدرسه و دانشگاه و مراکز آموزشی به ما انواع علوم تجربی و نظری را می آموزند. اینان خود دانش آموختگانی در محضر  دیگر اساتید بوده و معمولا این خدمات آنها توام با گرفتن پاداش و اجر و مزد برای  امرار معاش و رفع حوائج زندگی شان می باشد. به غیر از این اساتید، همه انسانها از استاد  درون نیز برخوردارند که از نظر اکثریت مردم ظاهربین غایب است، این اساتیدمعنوی بدون هیچ چشمداشتی و بدون آنکه اصلا کسی متوجه راهنمایی های آنان باشد، در مراحلی حساس از  زندگی که  عقل  و علوم بشری قادر به حل و فصل آن امور نیست، به کمک انسان آمده و او  را در مسیر صحیح و درست هدایت مینماید.

برای درک این آگاهی و برقراری ارتباط با این سفیران روح و اساتید مهربان معنوی، برخی از انسانها مستقیما از آنان درخواست کمک می نمایند، و به سفیران  و راهنمایان روحانی خویش اجازه می دهند در تمامی مراحل و دوره های حیات همیار و همکار آنان باشند. معمولا این درخواست از سوی سفیر و استاد درون مورد اجابت قرار می گیرد، و نشانه اش آن است که رفته رفته آگاهی ها و معنویات در نزد چنین انسانهایی که سفیران روح را برای دوستی انتخاب کرده اند، ارتقا می یابد. اولیاالله و مردم مومن به جهان غیب و مرتبط با عالم ارواح،  همواره از آرامشی وصف ناپذیر برخوردار بوده و همواره در شادی و خوشحالی به سر  می برند، زیرا آنان در مسیری  گام نهاده اند که در انتها به بهشت های خدایی و جهانها و طبقات روح ختم می شود. جهانهایی غرق در نور و روشنایی و صوت الهی که وصف و تشریح آن از ادراک و فهم و کلام بشری عاجز است.

سفیران روح

بنام خدا

سفیران روح

فرامرز ملاحسین تهرانی

در انتقال مفاهیم الهی و پیام های معنوی همواره از دو سو مورد عنایت قرار می گیریم. یا اینکه این تعابیر و مفاهیم از ضمیر ناخودآگاه ما الهام می گیرد و با دستیابی به آن در زمانی که تمرکز لازم را داریم، به دانسته های از پیش ذخیره شده در آن دست می یابیم و یا آنکه از جانب سفیران روح به این دانش و آگاهی نایل می گردیم. در شق اول بی تردید همه انسانها به واسطه تجربه حضور در عوالم روحانی و معنوی زندگی های گذشته شان دارای علم و دانش و تجارب فراوانی هستند که خود از آن ناآگاهند و بواسطه کسب تجا رب جدید که اکثرا به اعمال و رفتار و اندیشه های غیرمعنوی و غریزی و حیوانی مربوط می شود آن معلومات و آگاهی ها به منطقه دور و غیرقابل دسترس ذهن و ضمیر ناخودآگاه انتقال یافته و با گذشت زمان پرده های حجاب و لایه هایی از شبکه های ذهنی و فکری منجر به فراموشی آن تجارب و مفاهیم منجر گردیده است که درمواقع خوابیدن و یا حالتی شبیه خلسه و تمرکز قوی ممکن است آن خاطرات و مفاهیم به حرکت واداشته شود و در چشم روحانی ما ظاهر گردیده و البته به محض توجه دوباره به علایق و دلبستگی های ما به دنیایی که برای خویش ساخته ایم همه چیز محو و به جای نخست خویش در پستو و نهانخانه ضمیر ناخودآگاه رجعت می کند. اما از آنجاکه خداوند مهربان بیش از هر چیز و هر کس نسبت به سرنوشت مخلوقات خویش ازجمله انسان یعنی اشرف مخلوقاتش خواهان تکامل معنوی وی است، با اشارات و القایات و رموزی که فطرت الهی انسان با آنها به خوبی آشناست درصدد جبران این عقب ماندگی و ضعف برمی آید.